هشتگ های داغ :‌
هشتگ های داغ :‌ ‌‌
/ ثبت نام
market 523 روز پیش
بازدید 4811 بدون دیدگاه

بیماری‌های درخت گردو

بیماری‌های درختان گردو – انواع بیماری درخت گردو

 بیماری درخت گردو می‌تواند باعث کاهش شدید محصول یک باغ شده و بازارپسندی، کیفیت و میزان فروش را کاهش خواهد داد. در این مقاله به معرفی مهم‌ترین بیماری‌های باغات گردو می‌پردازیم.

1- بیماری بلایت باکتریایی

یکی از مهم‌ترین بیماری‌های درخت گردو، بیماری بلایت باکتریایی می‌باشد. این بیماری درخت گردو باعث ایجاد لکه‌های سیاه نکروز بر روی برگ، میوه و شاخه‌های سبز می‌شود.

در برگ، باکتری تمام قسمت‌های برگ از جمله رگبرگ‌های اصلی و فرعی، پارانشیم و دمبرگ را درگیر می‌کند. در صورت حمله به پارانشیم، لکه‌های قهوه‌ای سیاه که با هاله زردی احاطه شده مشاهده می‌شود.

ممکن است بیماری به حاشیه برگ حمله کند و باعث بدشکلی آن شود. برگ‌های آلوده خود می‌توانند منبعی از آلودگی‌های جدید باشند. بافت‌های جوان نسبت به این بیماری حساس‌تر هستند.

ایجاد لکه‌ها بر روی شاخه‌های جوان سطحی است اما می‌توانند با نفوذ به مغز شاخه تبدیل به شانکر شوند، در مواردی هم ممکن است لکه‌ها باعث از بین رفتن چند سانتی‌متر از شاخه‌ها شوند و وقتی شرایط مناسبی برای آن‌ها فراهم باشد قطراتی از لکه‌ها تراوش می‌کند که می‌تواند یکی از منابع مایه تلقیح باشد.

 

 بلایت یاکتریایی گردو 

 

بیماری بلایت قادر است که میوه را در مراحل گل و نارس بودن آن مورد حمله قرار دهد اما به میوه کامل صدمه‌ای وارد نمی‌کند. در میوه باعث چروکیدگی، ریزش میوه نارس و تشکیل لکه‌های سیاه سوخته در پوست آن نیز می‌شود.

زمان آلوده شدن در میزان خسارت وارده نقش بسزایی دارد. اگر در اوایل بهار میوه‌ها آلوده شوند با ریزش شدید میوه‌های نارس روبرو می‌شویم، میوه‌های نارس بر روی درخت نیز دارای لکه‌های انتهایی و جانبی می‌شوند.

آبیاری بارانی و حشرات هردو در انتشار این باکتری تاثیر دارند. راه انتشار اصلی باران است و در بهارهای پرباران شدیدتر منتشر می‌شوند.

کنترل بلایت

برای کنترل این بیماری می‌توان از اقدامات زیر استفاده کرد:

اقدامات زراعی برای کنترل این بیماری درخت گردو

برای کنترل بیماری بلایت گردو می‌توان از روش‌های زراعی زیر استفاده کرد:

  • از آبیاری زیاد، خیس کردن جزئی یا کلی تاج درخت که باعث افزایش رطوبت باغ می‌شود خودداری کنید.
  • هرس کردن باعث کاهش رطوبت هوا می‌شود.
  • شاخه‌های آلوده را هرس کرده و بسوزانید.
  • کاشت ارقام مقاوم
  • تقویت درختان با کودهای متعادل به خصوص ریزمغذیها خیلی به پیشگیری و کنترل بیماری کمک می کند.
  • محلولپاشی با کوددارو مانند سیلیکات پتاسیم به پیشگیری و افزایش مقاومت درختان گردو کمک می کند.

 

مبارزه شیمیایی

اکسی کلرورمس و ترکیب بردو از سمومی هستند که در کنترل بیماری بلایت به صورت سمپاشی هم موثر است.

سمپاشی با سمومی مثل کوکسیل مس 1 در هزار و یا فسفیت پتاسیم 2 در هزار و یا فسفیمکس مس 1/5 در هزار برای کنترل قارچ در طول فصل موثر است.

2- بیماری شانکرهای پوستی باکتریایی گردو

این بیماری به دلیل ضعیف شدن درخت در اثر سطحی بودن یا فشردگی خاک، خشکی، آبیاری بیش ازحد و پوسیدگی طوقه و ریشه به وجود می‌آید.

شانکرها به دو دسته سطحی و عمقی تقسیم می‌شوند، شکل عمقی مخرب‌تر از نوع سطحی آن است اما هر کدوم به تنهایی کشنده نیستند.

 

نشانه‌های بیماری شانکر سطحی

ایجاد شانکرهایی به رنگ قهوه‌ای تا سیاه روی شاخه اصلی، از این لکه‌ها مواد سیاه رنگی ترشح می‌شود که بعد از خشک شدن قیر مانند می‌شوند.

در صورت حمله به تاج درخت، شاخه‌ها خشکیده می‌شوند.

آبیاری منظم و تغذیه متعادل موثرترین راه کنترل شانکر سطحی است.

 

شانکر عمیق پوست (آوندکش):

درختان 8-6 ساله یا مسن‌تر به این بیماری مبتلا می‌شوند. به صورت شکاف‌هایی درتنه اصلی درخت مشاهده می‌شود که خطرناک‌تر و عمیق‌تر از نوع سطحی آن است.

از اواخر بهار تا اوایل پاییز از آن‌ها موادی غلیظ قهوه‌ای-قرمز ترشح می‌شود که بعد از خشک شدن قهوه‌ای- سیاه رنگ شده که ظاهری خونریزی به درخت می‌دهند.

رشد شانکرها به 30 سانتی‌متر در بهار و 60 سانتی‌متر در تابستان می‌رسد. البته رشد آن‌ها به سن درخت،
شرایط محیطی و فصل بستگی دارد.

حمله این بیماری به درخت باعث تنگی تاج، زردی برگ، خزان زودرس، خشکی شاخه، افت محصول و حتی مرگ درخت می‌شود.

 

شانکر عمیق گردو

 

کنترل بیماری شانکر

برای کنترل این بیماری می‌توان از اقدامات زیر استفاده نمود:

اقدامات زراعی

از جمله اقدامات زراعی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  1. بهترین راه تامین سلامتی و شادابی درخت است. کوددهی و آبیاری به موقع مانع از انتشار آن می‌شود.
  2. در خاک فقیر، خشک و تابستان گرم شرایط مناسبی برای رشد دارد. جهت تقویت می‌توان از کودهای فسفاته و پتاسه 5-1 کیلو به ازای هر درخت در اسفند ماه و کود ازته 1-0.5 کیلوگرم در دونوبت نیمی در فروردین و مابقی یک ماه بعد استفاده کرد. استفاده از کودهای ریزمغذی مثل میکرومیکس به افزایش تحمل و تقویت درخت کمک می‌کند.
  3. استفاده از کودهای دامی در زمستان 4-2 تن در هر هکتار هر 3-2 سال یکبار
  4. برداشت صحیح میوه: موقع برداشت شاخه‌ها زخمی نشوند و گرنه پناهگاهی برای رشد این بیماری است.
  5. استفاده از ارقام مقاوم

 

مبارزه شیمیایی

ضدعفونی کردن با سموم مسی مثل بردوفیکس و اکسی کلرورمس در زمستان و همچنین در طول فصل مصرف فسفیت پتاسیم 2 در هزار یا فسفیمکس مس 1/5در هزار یا کوکسیل مس 1 در هزار در مراحل اولیه موثر است.

 

3- بیماری آنتراکتوز

عامل این بیماری قارچ اسکومیت است که به بافت‌های سبز درخت حمله می‌کند. برگ به عنوان حساس‌ترین اندام زودتر از بقیه آلوده می‌شود. بر روی برگ لکه‌های فرورفته زیادی با حاشیه دندانه‌دار و به رنگ قهوه‌ای تیره-سیاه که در مرکز آن‌ها نقاط ریز خاکستری- سیاه رنگی است ایجاد می‌شود.

لکه‌ها به تدریج بزرگ شده و منطقه وسیعی را در بر می‌گیرد، برگ‌های آلوده زرد شده و قبل از موعد می‌ریزند. در میوه اصلا نشانه‌ای دیده نمی‌شود اما در آلودگی‌های شدید، میوه‌های نارس می‌ریزند و میوه‌های رسیده دچار پوسیدگی و مغز خشک می‌شوند.

به طور کلی خسارات این بیماری چندان زیاد نیست اما در آلودگی‌های شدید باعث کاهش کیفیت و کمیت محصول و همین‌طور کند شدن رشد درخت می‌شود.

 

بیماری آنتراکنوز گردو

 

کنترل بیماری آنتراکنوز گردو

در صورتی که قصد کنترل این بیماری را دارید، می‌توانید از راه‌های زیر بهره بگیرید:

اقدامات زراعی

اقدامات زراعی جهت کنترل آنتراکنوز شامل موارد زیر می‌باشند:

  • هرس شاخه‌های آلوده و معدوم کردن آن‌ها
  • تغذیه متعادل درخت با مصرف متعادل کودهای ازته و مصرف کودهای پتاسه و سیلیس‌‌دار و کلسیمی بیشتر به همراه ریزمغذی‌ها
  • آبیاری منظم و اصولی
  • کاشت ارقام مقاوم

 

مبارزه شیمیایی

در آلودگی‌های شدید 3-2 نوبت محلول‌پاشی پاییزه و 2 نوبت بهاره با کاپیتان، زینب یابنومیل اولین نوبت بهاره در زمان متورم شدن جوانه‌ها و اولین نوبت پاییزه بعد از ریزش برگ و با فواصل 10-1 روز

 

4- بیماری سر‌خشکیدگی سیتوسپورایی (فتیله نارنجی)

عامل این بیماری قارچی به نام اسکومیتی است. آلودگی در پاییز به وجود می‌آید و در بهار سال بعد، بعضی سرشاخه‌ها به حالت عصایی خشک شده و میوه و برگ نمی‌دهند و خسارات کمی و کیفی وارد می‌کند. عدسک‌ها در شاخه‌های آلوده بزرگ و ضخیم می‌شوند و صمغ فتیله‌گونه‌ای از آن ترشح می‌شود.

 

سرخشکیدگی گردو

 

کنترل فتیله نارنجی گردو

برای کنترل این بیماری می‌توانید راه‌های زیر را استفاده کنید:

  1. هرس و معدوم کردن شاخه‌های آلوده، عملیات هرس را در روزهای بدون بارندگی بهار انجام دهید زیرا حساسیت درخت در دوره خواب به این قارچ بالاتر است.
  2. محلول‌پاشی با بردو (2%) اکسی کلرور مس (5-3 در هزار) تیوفانات متیل (6/-5/ در هزار) و بنومیل (1در هزار) در پاییز بعد از ریزش برگ‌ها و در اواخر بهار توصیه می‌شود.
  3. تغذیه اصولی و متعادل
  4. آبیاری اصولی و منظم

 

5- بیماری خشکیدگی شاخه

از آنجا که درخت گردو گرما دوست می‌باشد قارچ عامل این بیماری در تابستان شیوع پیدا می‌کند. آلودگی ابتدا در شاخه‌های نازک بروز می‌کند که اگر از بین برده نشوند طی 3-2 سال به شاخه‌های بزرگ سرایت می‌کند، باعث افت محصول و خشک شدن شاخه‌های آن می‌شود.

در اواسط تابستان در اثر حمله این بیماری برگ‌های شاخه‌های خشکیده به طور ناگهانی خشک می‌شوند، برگ‌ها قهوه‌ای تیره شده ولی نمی‌ریزند، لایه‌های خارجی پوست خشک شده و ترک می‌خورد و بخش‌های آلوده از آن جدا شده و بافت چوبی زیر آن تیره شده و گرد سیاهی روی آن دیده می‌شود.

 

کنترل خشکیدگی شاخه گردو

برای کنترل این بیماری دو روش زراعی و شیمیایی وجود دارد که در ادامه مشاهده می‌کنید:

 

اقدامات زراعی

مدیریت آبیاری و کوددهی مناسب تاثیر مهمی در کنترل آفات دارد.

 

مبارزه شیمیایی

به منظور مبارزه شیمیایی از راه‌های زیر استفاده کنید:

  1. در آلودگی شدید 2-1 نوبت محلول‌پاشی زمستانه با ترکیب بردو
  2. تراشیدن و پانسمان زخم‌ها
  3. تقویت درخت با محلولپاشی سیلیکات پتاسیم و فسفیت پتاسیم 
  4. استفاده از ارقام مقاوم

 

6- بیماری لکه کرکی

این بیماری به برگ و میوه درختان آسیب وارد می‌کند. این بیماری خود را به صورت لکه‌های زرد روشن زاویه‌دار در سطح رویی برگ و لکه‌های سفید گچی در سطح زیرین نشان می‌دهد. در سطح میوه، یک لکه‌های گرد و کرک‌مانندی به وجود می‌آیدکه به مرور قهوه‌ای تیره- سیاه‌رنگ می‌شود.

به طور کلی این لکه‌ها به مغز میوه آسیبی نمی‌زند اما باعث بدشکلی پوست سبز میوه می‌شود. در آلودگی شدید میوه ریز و سبک می‌شود. در سال‌های پرباران نیز شایع‌تر است.

 

بیماری لکه کرکی گردو

 

7- بیماری رزلینیایی ریشه (پوسیدگی سفید ریشه)

یکی از خطرناک‌ترین بیماری‌های گردو بوده که هم به نهال‌ها و هم به درختان بالغ آسیب وارد می‌کند.

در اثر آلودگی به این بیماری می‌توان به علائمی مانند تاج تنک، کمبود رشد، سرخشکیدگی، ریزش برگ، خزان زودرس، میوه‌های نارس و بی‌کیفیت اشاره کرد.

در مرحله پیشرفت بیماری درخت قدرت رویش خود را از دست می‌دهد و در بهار بعد شکوفه‌ها شکفته نمی‌شوند و با گذشت 3-2 سال یا اینکه همان سال آلوده شدن، سبز خشک می‌شوند و میوه‌های نارس روی شاخه‌ها می‌ماند.

 

بیماری پوسیدگی سفید ریشه گردو

 

کنترل پوسیدگی سفید ریشه

برای کنترل این بیماری چند روش زراعی وجود دارد که در ادامه مشاهده می‌کنید:

 

عملیات زراعی
  • ایزوله کردن کانون اولیه آلودگی، به محض رویت شدن اولین آلودگی، ریشه‌های آلوده را هرس و بسوزانید و دور ریشه‌های آن درخت کانال بزنید.
  • از احداث باغ در جاییکه قبلا میزبان بوده حدالامکان خودداری کنید و یا اینکه آزمایش خاک بدهید.
  • استفاده از سموم شیمیایی
  • استفاده از ارقام مقاوم
  • گرما درمانی( آفتاب‌دهی سالمترین و آسانترین راه برای ضدعفونی)

8- بیماری شیره سیاه، آب سیاه

نشانه‌هایی مانند خشکی، بژمردگی، ضعف در اندام‌های فوقانی، متوقف شدن رشد درختان آلوده و سرخشکیدگی حکایت از وجود این بیماری دارد.

 

کنترل

برای کنترل این بیماری می‌توان از روش زراعی استفاده کرد که در ادامه مشاهده می‌کنید:

 

عملیات زراعی

میزان خسارت ارتباط مستقیم با غرقاب مکرر و طولانی خاک دارد. در باغ با آبیاری بیش از حد شیوع این بیماری راحت است.

• از بین بردن علف‌های هرز

• انباشته نشدن موادآلی( کود حیوانی و خاک برگ)

• استفاده از ارقام مقاوم

 

9- بیماری پوسیدگی چوب

بافت‌های نرم و اسفنجی، ترک‌دار به صورت حفره‌های باز در ریشه و شاخه از نشانه‌های بیماری پوسیدگی چوب است.

نشانه‌ها از بیرون مشخص نیست و بعد از دیدن اندام پوسیده به صورت حفره یا چوب تغییر رنگ داده مشخص می‌شود.

از علائم بارز این بیماری تشکیل کلاهک قارچ در بهار است که ممکن است از نزدیکی محل ورود قارچ به بافت گیاهی یا در ریشه درخت مرده تشکیل شود.

 

کنترل بیماری پوسیدگی چوب گردو

برای کنترل این بیماری می‌توان از راه‌های زیر استفاده کرد:

  1. از ایجاد زخم روی ریشه، تنه و بخش‌های پایینی تنه جلوگیری کنید.
  2. محل زخم را با  قارچ‌هایی مثل بردو و نردوکس بپوشانید.
  3. خودداری از خیس کردن تنه درخت
  4. کلاهک قارچ و شاخه‌های مرده را جمع کرده و بسوزانید.



10- بیماری گال طوقه (سرطان طوقه)

به عنوان خسارتزاترین بیماری باکتریایی است که از نشانه‌های آن تشکیل گال در بالای ریشه، در مجاورت سطح خاک یا در اندام‌های هوایی درخت است.

 

کنترل گال طوقه گردو

به منظور کنترل این بیماری اقدامات زیر را انجام دهید:

اقدامات زراعی

از طریق اقدامات زراعی زیر می‌توان این بیماری را تا حد زیادی کنترل کرد:

  1. پرهیز از کاشت گردو در خاک‌های آلوده
  2. کاشت نهال سالم
  3. حذف نهال گالدار
  4. پرهیز از ایجاد زخم در طوقه
  5. استفاده از ارقام مقاوم

 

مبارزه شیمیایی

جراحی درختان زیر 4-3 سال که باید در زمستان انجام شود و محل برش را با بردو یا نردوکس تیمار کرد.

 

11- بیماری پوسیدگی قهوه‌ای ریشه

در صورت حمله این بیماری، آلودگی در مرحله اول در تک درختان دیده می‌شود و به تدریج به بقیه درختان منتقل می‌شود.

از نشانه‌های آن می‌توان به کاهش یا توقف رشد در اندام‌های فوقانی، سرخشکیدگی، ریزش برگ و خزان زودرس اشاره کرد.

 

کنترل

به منظور کنترل این بیماری از راهکارهای زیر استفاده کنید:

 

اقدامات زراعی

• از آنجا که سالیان زیادی در خاک و چوبهای دفن شده در خاک می‌ماند کنترل آن غیرممکن است و برای نجات آن نمی‌توان کاری کرد بنابراین باید تلاش کرد که قارچ وارد باغ نشود.

• در صورت کاشت درختان پیوندی باید ناحیه پیوند بالای سطح خاک باشد زیرا از محل پیوند راحتر نفوذ می‌کند.

• در انتهای تابستان درختان مرده باغ را برای تشخیص درختان بیمارباید بازرسی کرد.

• استفاده از ارقام مقاوم

 

مبارزه شیمیایی

محلولپاشی بردو و نوردوکس در زمستان می‌تواند در کنترل این بیماری نقش بسزایی داشته باشد.

 

نکته: تمامی عکس‌های این مقاله از مقاله بیماری‌های درخت گردو در ایران گرفته شده است. با تشکر از خانم دکتر منصوری کشاورزی بابت جمع آوری این مقاله ارزشمند 

بیماری‌های درختان گردو:
1-بیماری بلایت باکتریایی:
یکی از مهم‌ترین بیماری‌های درخت گردو، بیماری بلایت باکتریایی می‌باشد. این بیماری باعث ایجاد لکه‌های سیاه نکروز بر روی برگ، میوه و شاخه‌های سبز می‌شود. در برگ، باکتری تمام قسمت‌های برگ از جمله رگبرگ‌های اصلی و فرعی، پارانشیم و دمبرگ را درگیر می‌کند. در صورت حمله به پارانشیم، لکه‌های قهوه‌ای سیاه که با هاله زردی احاطه شده مشاهده می‌شود. ممکن است بیماری به حاشیه برگ حمله کند و باعث بدشکلی آن شود. برگ‌های آلوده خود می‌توانند منبعی از آلودگی‌های جدید باشند. بافت‌های جوان نسبت به این بیماری حساس‌تر هستند.
ایجاد لکه‌ها بر روی شاخه‌های جوان سطحی است اما می‌توانند با نفوذ به مغز شاخه تبدیل به شانکر شوند، در مواردی هم ممکن است لکه‌ها باعث از بین رفتن چند سانتی‌متر از شاخه‌ها شوند و وقتی شرایط مناسبی برای آن‌ها فراهم باشد قطراتی از لکه‌ها تراوش می‌کند که می‌تواند یکی از منابع مایه تلقیح باشد.
بیماری بلایت قادر است که میوه را در مراحل گل و نارس بودن آن مورد حمله قرار دهد اما به میوه کامل صدمه‌ای وارد نمی‌کند. در میوه باعث چروکیدگی، ریزش میوه نارس و تشکیل لکه‌های سیاه سوخته در پوست آن نیز می‌شود.
زمان آلوده شدن در میزان خسارت وارده نقش بسزایی دارد. اگر در اوایل بهار میوه‌ها آلوده شوند با ریزش شدید میوه‌های نارس روبرو می‌شویم، میوه‌های نارس بر روی درخت نیز دارای لکه‌های انتهایی و جانبی می‌شوند.
آبیاری بارانی و حشرات هردو در انتشار این باکتری تاثیر دارند. راه انتشار اصلی باران است و در بهارهای پرباران شدیدتر منتشر می‌شوند.
کنترل بلایت:
اقدامات زراعی:
• از آبیاری زیاد،خیس کردن جزئی یا کلی تاج درخت که باعث افزایش رطوبت باغ می‌شود خودداری کنید.
• هرس کردن باعث کاهش رطوبت هوا می‌شود.
• شاخه‌های آلوده را هرس کرده و بسوزانید.
• کاشت ارقام مقاوم

تقویت درختان با کودهای متعادل به خصوص ریزمغذیها خیلی به پیشگیری و کنترل بیماری کمک می کند.

محلولپاشی با کوددارو مانند سیلیکات پتاسیم به پیشگیری و افزایش مقاومت درختان گردو کمک می کند.

 

• مبارزه شیمیایی: اکسی کلرورمس و ترکیب بردو از سمومی هستند که در کنترل بیماری بلایت به صورت سمپاشی زم موثر است.

سمپاشی با سمومی مثل کوکسیل مس 1 در هزار و یا فسفیت پتاسیم 2 در هزار و یا فسفیمکس مس 1/5 در هزار برای کنترل قارچ در طول فصل موثر است.

2-بیماری شانکرهای پوستی باکتریایی:
این بیماری به دلیل ضعیف شدن درخت در اثر سطحی بودن یا فشردگی خاک، خشکی، آبیاری بیش ازحد و پوسیدگی طوقه و ریشه به وجود می‌آید.
شانکرها به دو دسته سطحی و عمقی تقسیم می‌شوند، شکل عمقی مخرب‌تر از نوع سطحی آن است اما هر کدوم به تنهایی کشنده نیستند.
نشانه‌های بیماری شانکر سطحی:
• ایجاد شانکرهایی به رنگ قهوه‌ای تا سیاه روی شاخه اصلی، از این لکه‌ها مواد سیاه رنگی ترشح می‌شود که بعد از خشک شدن قیر مانند می‌شوند.
• در صورت حمله به تاج درخت، شاخه‌ها خشکیده می‌شوند.
آبیاری منظم و تغذیه متعادل موثرترین راه کنترل شانکر سطحی است.
شانکر عمیق پوست( آوندکش):
درختان 8-6 ساله یا مسن‌تر به این بیماری مبتلا می‌شوند. به صورت شکاف‌هایی درتنه اصلی درخت مشاهده می‌شود که خطرناک‌تر و عمیق‌تر از نوع سطحی آن است. از اواخر بهار تا اوایل پاییز از آن‌ها موادی غلیظ قهوه‌ای-قرمز ترشح می‌شود که بعد از خشک شدن قهوه‌ای- سیاه رنگ شده که ظاهری خونریزی به درخت می‌دهند.
رشد شانکرها به 30 سانتی‌متر در بهار و 60 سانتی‌متر در تابستان می‌رسد. البته رشد آن‌ها به سن درخت،
شرایط محیطی و فصل بستگی دارد. حمله این بیماری به درخت باعث تنگی تاج، زردی برگ، خزان زودرس، خشکی شاخه، افت محصول و حتی مرگ درخت می‌شود.
کنترل:
اقدامات زراعی:
د بهترین راه تامین سلامتی و شادابی درخت است. کوددهی و آبیاری به موقع مانع از انتشار آن می‌شود.
• در خاک فقیر، خشک و تابستان گرم شرایط مناسبی برای رشد دارد. جهت تقویت می‌توان از کودهای فسفاته و پتاسه5-1 کیلو به ازای هر درخت در اسفند ماه و کود ازته 1-5/ کیلو در دونوبت نیمی در فروردین و مابقی یک ماه بعد استفاده کرد. استفاده از کودهای ریزمغذی مثل میکرومیکس به افزایش تحمل و تقویت درخت کمک میکند.
• استفاده از کودهای دامی در زمستان 4-2 تن در هر هکتار هر 3-2 سال یکبار
• برداشت صحیح میوه: موقع برداشت شاخه‌ها زخمی نشوند و گرنه پناهگاهی برای رشد این بیماری است.
• استفاده از ارقام مقاوم
• مبارزه شیمیایی:ضدعفونی کردن با سموم مسی مثل بردو و اکسی کلرورمس در زمستان و همچنین در طول فصل مصرف فسفیت پتاسیم 2 در هزار یا فسفیمکس مس 1/5در هزار یا کوکسیل مس 1 در هزار در مراحل اولیه موثر است.
3- بیماری آنتراکتوز:
عامل این بیماری قارچ اسکومیت است که به بافت‌های سبز درخت حمله می‌کند و برگ به عنوان حساس‌ترین اندام زودتر از بقیه آلوده می‌شود، بر روی برگ لکه‌های فرورفته زیادی با حاشیه دندانه‌دار و به رنگ قهوه‌ای تیره-سیاه که در مرکز آن‌ها نقاط ریز خاکستری- سیاه رنگی است ایجاد می‌شود، لکه‌ها به تدریج بزرگ شده و منطقه وسیعی را در بر می‌گیرد، برگ‌های آلوده زرد شده و قبل از موعد می‌ریزند. درمیوه اصلا نشانه‌ای دیده نمی‌شود اما در آلودگی‌های شدید، میوه‌های نارس می‌ریزند و میوه‌های رسیده دچار پوسیدگی و مغز خشک می‌شوند.
به طور کلی خسارات این بیماری چندان زیاد نیست اما در آلودگی‌های شدید باعث کاهش کیفیت و کمیت محصول و همین‌طور کند شدن رشد درخت می‌شود.
کنترل:
اقدامات زراعی:
• هرس شاخه‌های آلوده و معدوم کردن آن‌ها
• تغذیه متعادل درخت با مصرف متعادل کودهای ازته و مصرف کودهای پتاسه و سیلیسه و کلسیمی بیشتر به همراه ریزمغذیها
• آبیاری منظم و اصولی
• کاشت ارقام مقاوم
• مبارزه شیمیایی:
در آلودگی‌های شدید 3-2 نوبت محلول‌پاشی پاییزه و 2 نوبت بهاره با کاپیتان، زینب یابنومیل اولین نوبت بهاره در زمان متورم شدن جوانه‌ها و اولین نوبت پاییزه بعد از ریزش برگ و با فواصل 10-1 روز
4- بیماری سر‌خشکیدگی سیتوسپورایی( فتیله نارنجی):
عامل این بیماری قارچی به نام اسکومیتی است. آلودگی در پاییز به وجود می‌آید و در بهار سال بعد، بعضی سرشاخه‌ها به حالت عصایی خشک شده و میوه و برگ نمی‌دهند و خسارات کمی و کیفی وارد می‌کند. عدسک‌ها در شاخه‌های آلوده بزرگ و ضخیم می‌شوند و صمغ فتیله‌گونه‌ای از آن ترشح می‌شود.
کنترل:
• هرس و معدوم کردن شاخه‌های آلوده، عملیات هرس را در روزهای بدون بارندگی بهار انجام دهید زیرا حساسیت درخت در دوره خواب به این قارچ بالاتر است.
د محلول‌پاشی با بردو(2%) اکسی کلرور مس(5-3 در هزار) تیوفانات متیل(6/-5/ در هزار) و بنومیل (1در هزار) در پاییز بعد از ریزش برگ‌ها و در اواخر بهار توصیه می‌شود.

تغذیه اصولی و متعادل

آبیاری اصولی و منظم

5-بیماری خشکیدگی شاخه:
از آنجا که درخت گردو گرما دوست می‌باشد قارچ عامل این بیماری در تابستان شیوع پیدا می‌کند. آلودگی ابتدا در شاخه‌های نازک بروز می‌کند که اگر از بین برده نشوند طی 3-2 سال به شاخه‌های بزرگ سرایت می‌کند، باعث افت محصول و خشک شدن شاخه‌های آن می‌شود. در اواسط تابستان در اثر حمله این بیماری برگ‌های شاخه‌های خشکیده به طور ناگهانی خشک می‌شوند، برگ‌ها قهوه‌ای تیره شده ولی نمی‌ریزند، لایه‌های خارجی پوست خشک شده و ترک می‌خورد و بخش‌های آلوده از آن جدا شده و بافت چوبی زیر آن تیره شده و گرد سیاهی روی آن دیده می‌شود.
کنترل:
اقدامات زراعی:
مدیریت آبیاری و کوددهی مناسب تاثیر مهمی در کنترل آفات دارد.
• مبارزه شیمیایی:
• در آلودگی شدید 2-1 نوبت محلول‌پاشی زمستانه با ترکیب بردو
• تراشیدن و پانسمان زخم‌ها
تقویت درخت با محلولپاشی سیلیکات پتاسیم و فسفیت پتاسیم 
• استفاده از ارقام مقاوم
6-بیماری لکه کرکی:
این بیماری به برگ و میوه درختان آسیب وارد می‌کند. این بیماری خود را به صورت لکه‌های زرد روشن زاویه‌دار در سطح رویی برگ و لکه‌های سفید گچی در سطح زیرین نشان می‌دهد. در سطح میوه، یک لکه‌های گرد و کرک‌مانندی به وجود می‌آیدکه به مرور قهوه‌ای تیره- سیاه‌رنگ می‌شود.
به طور کلی این لکه‌ها به مغز میوه آسیبی نمی‌زند اما باعث بدشکلی پوست سبز میوه می‌شود. در آلودگی شدید میوه ریز و سبک می‌شود. در سال‌های پرباران نیز شایع‌تر است.
7- بیماری ریزلینیایی ریشه( پوسیدگی سفید ریشه):
یکی از خطرناکترین بیماری‌های گردوست که هم به نهال‌ها و هم به درختان بالغ آسیب وارد می‌کند.
در اثر آلودگی به این بیماری می‌توان به علائمی مانند تاج تنک، کمبود رشد، سرخشکیدگی، ریزش برگ، خزان زودرس، میوه‌های نارس و بی‌کیفیت اشاره کرد. در مرحله پیشرفت بیماری درخت قدرت رویش خود را از دست می‌دهد و در بهار بعد شکوفه‌ها شکفته نمی‌شوند و با گذشت 3-2 سال یا اینکه همان سال آلوده شدن، سبز خشک می‌شوند و میوه‌های نارس روی شاخه‌ها می‌ماند.
کنترل:
• عملیات زراعی:
• ایزوله کردن کانون اولیه آلودگی، به محض رویت شدن اولین آلودگی، ریشه‌های آلوده را هرس و بسوزانید و دور ریشه‌های آن درخت کانال بزنید.
• از احداث باغ در جاییکه قبلا میزبان بوده حدالامکان خودداری کنید و یا اینکه آزمایش خاک بدهید.
• استفاده از سموم شیمیایی
• استفاده از ارقام مقاوم
• گرما درمانی( آفتاب‌دهی سالمترین و آسانترین راه برای ضدعفونی)

8- بیماری شیره سیاه، آب سیاه:
نشانه‌هایی مانند خشکی، بژمردگی، ضعف در اندام‌های فوقانی، متوقف شدن رشد درختان آلوده و سرخشکیدگی حکایت از وجود این بیماری دارد.
کنترل:
• عملیات زراعی: میزان خسارت ارتباط مستقیم با غرقاب مکرر و طولانی خاک دارد. در باغ با آبیاری بیش از حد شیوع این بیماری راحت است.
• از بین بردن علف‌های هرز
• انباشته نشدن موادآلی( کود حیوانی و خاک برگ)
• استفاده از ارقام مقاوم
• مبارزه شیمیایی
9- بیماری پوسیدگی چوب:
بافت‌های نرم و اسفنجی، ترک‌دار به صورت حفره‌های باز در ریشه و شاخه از نشانه‌های بیماری پوسیدگی چوب است. نشانه‌ها از بیرون مشخص نیست و بعد از دیدن اندام پوسیده به صورت حفره یا چوب تغییر رنگ داده مشخص می‌شود.
از علائم بارز این بیماری تشکیل کلاهک قارچ در بهار است که ممکن است از نزدیکی محل ورود قارچ به بافت گیاهی یا در ریشه درخت مرده تشکیل شود.
کنترل:
• از ایجاد زخم روی ریشه، تنه و بخش‌های پایینی تنه جلوگیری کنید.
• محل زخم را با  قارچ‌هایی مثل بردو و نردوکس بپوشانید.
• خودداری از خیس کردن تنه درخت
• کلاهک قارچ و شاخه‌های مرده را جمع کرده و بسوزانید.

10-بیماری گال طوقه(سرطان طوقه):
به عنوان خسارتزاترین بیماری باکتریایی است که از نشانه‌های آن تشکیل گال در بالای ریشه، در مجاورت سطح خاک یا در اندام‌های هوایی درخت است.
کنترل:
• اقدامات زراعی:
• پرهیز از کاشت گردو در خاک‌های آلوده
• کاشت نهال سالم
• حذف نهال گالدار
• پرهیز از ایجاد زخم در طوقه
• مبارزه شیمیایی: جراحی درختان زیر 4-3 سال که باید در زمستان انجام شود و محل برش را با بردو یا نردوکس تیمار کرد.
• استفاده از ارقام مقاوم

11- بیماری پوسیدگی قهوه‌ای ریشه:
در صورت حمله این بیماری ، آلودگی در مرحله اول در تک درختان دیده می‌شود و به تدریج به بقیه درختان منتفل می‌شود.
از نشانه‌های آن می‌توان به کاهش یا توقف رشد در اندام‌های فوقانی، سرخشکیدگی، ریزش برگ و خزان زودرس اشاره کرد.
کنترل:
• اقدامات زراعی:
• از آنجا که سالیان زیادی در خاک و چوبهای دفن شده در خاک می‌ماند کنترل آن غیرممکن است و برای نجات آن نمی‌توان کاری کرد بنابراین باید تلاش کرد که قارچ وارد باغ نشود.
• در صورت کاشت درختان پیوندی باید ناحیه پیوند بالای سطح خاک باشد زیرا از محل پیوند راحتر نفوذ می‌کند.
• در انتهای تابستان درختان مرده باغ را برای تشخیص درختان بیمارباید بازرسی کرد.
• استفاده از ارقام مقاوم
• مبارزه شیمیایی با بردو و نردوکس در زمستان

نظرات کاربران

  • دیدگاه شما پس از تأیید مدیر سایت منتشر می‌شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *